معرفی انواع CPUهای مناسب برای سرورهای HPE
فهرست محتوا
پردازنده سرور چیست؟
پردازنده سرور یک نوع پردازنده است که برای کاربردهای تجاری و استقرار در مراکز داده طراحی و بهینه‌سازی شده است. این نوع پردازنده‌ها عموما برای بارهای کاری سنگین، پردازش موازی، محاسبات علمی، رسیدگی به تراکنش‌های پایگاه داده‌های بزرگ و سیستم‌های توزیع‌شده استفاده می‌شوند. پردازنده‌های سرور از نظر معماری و ویژگی‌های فنی متنوع هستند و در مقایسه با پردازنده‌های خانگی توان پردازشی بیشتری دارند و به همان نسبت مصرف برق آن‌ها بالا است. به طور معمول، پردازنده‌های سرور هسته‌های پردازشی بیشتری برای انجام محاسبات در اختیار دارند و بر مبنای معماری خاصی که دارند عمدتا قابل استفاده روی سرورها هستند.
معرفی انواع CPUهای مناسب برای سرور
هنگامی که صحبت از خرید سرور برای کسب و کار و انجام فعالیت‌های تجاری به میان می‌آید این پردازنده مرکزی است که نقش تعیین‌کننده‌ای در این زمینه دارد، زیرا تاثیر مستقیمی بر مولفه‌های سخت‌افزاری دارد. به طور مثال، اگر در نظر داشته باشید تا کارهای محاسباتی را انجام دهید به پردازنده‌ای نیاز دارید که بالاترین هسته پردازشی را در اختیارتان قرار دهد، بدیهی است، سرورهای نسل هشتم و نهم شرکت اچ‌پی در شرایطی که هنوز هم از محصولات خوب بازار به شمار می‌روند، اما در زمینه انجام محاسبات و تعداد هسته‌های پردازشی که ارائه می‌کنند قابل قیاس با سرورهای نسل یازدهم یا حتی نسل دهم پلاس نیستند. در سویی دیگر، اگر در نظر داشته باشید، سروری را برای انجام کارهای گرافیکی خریداری کنید، سرور باید توانایی پشتیبانی از کارت‌های گرافیک روز را داشته باشد و اسلات‌های کافی برای نصب کارت‌ها در اختیارتان قرار دهد. همچنین، برای انجام هرچه سریع‌تر محاسبات باید از هر تعداد سوکتی که برای پردازنده در نظر گرفته شده است استفاده شود تا فرآیند رندرینگ گرافیکی یا آموزش مدل‌های هوش مصنوعی بدون مشکل انجام شود. در این مقاله با انواع پردازنده xeon و همچنین بهترین CPU برای سرور و انواع CPU آشنا خواهیم شد تا دید خوبی در زمان خرید این قطعه مهم و مرکزی داشته باشید.
پیشنهاد مطالعه : تحلیل و بررسی نسل چهارم پردازنده‌های اینتل زئون
به طور کلی، هنگام خرید پردازنده برای سرور انتخاب ما دو شرکت معروف زیر هستند:
اینتل: اینتل یکی از معروف‌ترین تولیدکنندگان پردازنده‌ها است و مجموعه‌ای گسترده از پردازنده‌های سرور را عرضه می‌کند. به‌عنوان مثال، می‌توان به خانواده پردازنده‌های زئون (Xeon) اشاره کرد که برای استفاده در سرورها و محاسبات حرفه‌ای طراحی شده‌اند. این خانواده شامل مدل‌های مختلفی مانند Xeon E3، Xeon E5 و مقیاس‌پذیر زئون (Xeon Scalable) هستند که هرکدام ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود را دارند.
ای‌ام‌دی: ای ام‌دی دومین گزینه مطرح در ارتباط در این زمینه است که به پردازنده‌هایش به دلیل هسته‌های پردازشی زیادی که در اختیار کاربران قرار می‌دهند، معروف هستند. به طور مثال، خانواده‌های AMD EPYC و AMD Ryzen Threadripper پردازنده‌هایی هستند که برای سرورهای حرفه‌ای و مراکز داده طراحی شده‌اند. پردازنده‌هایی که بر مبنای معماری Zen تولید می‌شوند و قابلیت‌های بالا در عملکرد چند هسته‌ای و پهنای باند بالا را ارائه می‌دهند. به طور مثال، سرور DL385 G8 یا DL385 G9 از پردازنده‌های ساخت شرکت ای‌ام‌دی پشتیبانی می‌کنند. اصل مهمی که هنگام خرید پردازنده مرکزی باید به آن دقت کنید، مشخصات فنی پردازنده است که نقش مهمی در انجام هرچه دقیق‌تر و بهتر کارها دارد. بنابراین بهتر است قبل از خرید و استفاده از پردازنده، نیازها و محدودیت‌های خود را به دقت بررسی کنید.
پیشنهاد مطالعه: راهنمای خرید فن سی پی یو | اینتل و AMD
تعداد هسته و رشته
در پردازنده‌های مرکزی (CPU)، هسته‌ها و رشته‌ها دو مفهوم مهم هستند که در ادامه با آن‌ها آشنا خواهیم شد.
هسته (Core): هسته در واقع واحد پردازشی اصلی درون یک پردازنده مرکزی است. هر هسته قادر به اجرای دستورات و محاسبات مستقل است و می‌تواند به طور همزمان وظایف مختلف را انجام دهد. به‌عنوان مثال، یک پردازنده با 8 هسته دارای 8 واحد پردازشی مستقل است که می‌توانند به صورت همزمان دستورات را اجرا کنند.
رشته (Thread): رشته به معنای واحدی است که دستورات و وظایف را به هسته‌ها ارسال می‌کند و از اجرای همزمان آن‌ها اطمینان حاصل می‌کند. رشته‌ها به‌طور کلی به دو نوع تقسیم می‌شوند: رشته‌های فیزیکی و رشته‌های مجازی. رشته‌های فیزیکی، ماهیت مستقلی دارند که به هر هسته متصل می‌شوند، در حالی که رشته‌های مجازی بر اساس تکنیک‌های مدیریت منابع سخت‌افزاری توسط سیستم عامل ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال، یک پردازنده با 8 هسته و قابلیت همزمانی 2 رشته به این معنا است که هر هسته می‌تواند به طور همزمان دو رشته را اجرا کند و در نهایت 16 رشته برای انجام عملیات در اختیار سیستم قرار خواهد داشت.
تعداد هسته‌ها و رشته‌ها در یک پردازنده مرکزی می‌تواند متنوع باشد و بستگی به مدل و نوع پردازنده دارد. این اطلاعات در مشخصات فنی پردازنده‌های مرکزی قابل مشاهده هستند.
سرعت کلاک
سرعت کلاک پردازنده مرکزی (Clock Speed) به تعداد دوره‌ها یا به عبارت دقیق‌تر سیکل‌ها پردازنده در هر ثانیه اشاره دارد. این مقدار به واحد هرتز (Hz) اندازه‌گیری می‌شود، اما معمولا برای ارزیابی سرعت پردازنده‌ها از واحد هرتز بزرگتری مانند مگاهرتز (MHz) یا گیگاهرتز (GHz) استفاده می‌شود. سرعت کلاک پردازنده مرکزی، عملکرد آن را مشخص می‌کند. هر بار که کلاک پردازنده یک دوره کامل انجام می‌دهد، تعدادی دستور را پردازش می‌کند. بنابراین، با افزایش سرعت کلاک، تعداد دستوراتی که پردازنده در واحد زمان انجام می‌دهد، افزایش می‌یابد. معمولا، پردازنده‌های با سرعت کلاک بالاتر، قادر به انجام عملیات‌های بیشتر در واحد زمان هستند و در نتیجه عملکرد بهتری دارند. با این حال، باید توجه داشت که سرعت کلاک تنها یکی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد پردازنده است و عوامل دیگری مانند تعداد هسته‌ها، معماری، حافظه نهان و قابلیت‌های پیشرفته دیگر نیز نقش مهمی در عملکرد کلی پردازنده ایفا می‌کنند.
پیشنهاد مطالعه: اورکلاک چیست؟ مزایا و معایب
به عنوان مثال، پردازنده‌های رایج در کامپیوترهای شخصی با سرعت کلاک در محدوده 2 تا 5 گیگاهرتز عرضه می‌شوند. همین قاعده در ارتباط با پردازنده‌های طراحی شده برای سرورها نیز صدق می‌کند و آن‌ها نیز قادر هستند به سرعت کلاک تا 4 گیگاهرتز یا حتی بیشتر (در برخی موارد) برسند.
اندازه کش
اندازه کش (Cache) پردازنده مرکزی به میزان حافظه نهان (Cache memory) اشاره دارد که درون پردازنده مرکزی قرار دارد. حافظه نهان برای ذخیره و دسترسی سریع‌تر به داده‌ها و دستورات مورد استفاده توسط پردازنده استفاده می‌شود. حافظه نهان به‌طور معمول در سه سطح (L1، L2 و L3) در پردازنده‌ها قرار دارد که هر سطح دارای سرعت دسترسی و ظرفیت متفاوتی است. هرچه سطح کش به هسته‌های پردازنده نزدیک‌تر باشد، سرعت آن بیشتر، اما در مقابل ظرفیت آن کمتر است. به همین دلیل است که کش‌های سطح یک تا سه ظرفیت‌های مختلفی دارند.
معمولا سطح L1، کشی است که بیشترین سرعت دسترسی و کمترین ظرفیت را دارد و درون خود هر هسته پردازنده قرار می‌گیرد. سطح L2 به عنوان یک کش مشترک بین هسته‌های پردازنده درون یک گروه (کلاستر) قرار می‌گیرد و سرعت دسترسی بیشتری نسبت به سطح L3 دارد. سطح L3 معمولا به عنوان یک کش مشترک بین تمام هسته‌های پردازنده مرکزی یا بین گروه‌های پردازشی (کلاسترها) قرار می‌گیرد و دارای ظرفیت بیشتری نسبت به سطح‌های کش L1 و L2 است.
استفاده از حافظه نهان به‌منظور افزایش سرعت دسترسی به داده‌ها و دستورات است و عملکرد پردازنده را بهبود می‌بخشد. به طور معمول پردازنده‌های سطح بالا کش بیشتری نسبت به پردازنده‌های رده اقتصادی دارند. به همین دلیل است که پردازنده‌هایی مثل سری پلاتینیوم از محصولات گران‌قیمت و رده بالا هستند.
پشتیبانی از حافظه
پشتیبانی از حافظه توسط پردازنده مرکزی به معنای قابلیت پردازش و دسترسی به انواع حافظه‌ها توسط پردازنده است. پردازنده مرکزی به عنوان قلب سیستم کامپیوتری عمل می‌کند و مسئول انجام عملیات‌های محاسباتی و کنترلی در سیستم است. پردازنده مرکزی باید قادر باشد با انواع حافظه‌ها کار کند تا بتواند داده‌ها را بخواند و بنویسد و عملیات‌های مختلف را روی آن‌ها انجام دهد. پردازنده‌ها از نسل‌های مختلفی از حافظه اصلی (Main Memory) پشتیبانی می‌کنند. این حافظه‌ها به عنوان منبع اصلی ذخیره سازی موقت داده‌ها و برنامه‌های در حال اجرا استفاده می‌شوند. نسل‌های مختلف حافظه اصلی که پردازنده‌های مرکزی اینتل و ای ام دی قادر به پشتیبانی از آن‌ها هستند به شرح زیر است:
DDR (Double Data Rate) نسل 1، 2، 3 و 4: این نسل‌های حافظه اصلی با استفاده از تکنولوژی DDR تولید می‌شوند. هر نسل در زمینه سرعت انتقال داده‌ها و نرخ انتقال داده‌ها نسبت به نسل قبلی بهبودهایی داشته است. نسل DDR4 در حال حاضر یکی از رایج‌ترین نسل حافظه اصلی است که تقریبا روی همه سرورهای موجود در بازار نصب می‌شود.
پیشنهاد مطالعه: انواع نسل رم سرور
DDR5: این نسل جدید حافظه اصلی در شرایطی که چند سالی است در بازار وجود دارد، اما سرورهای اچ‌پی قادر به پشتیبانی از آن نبودند. با ورود نسل یازدهم سرورهای این شرکت به بازار برای اولین، پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 که باس 4800 مگاهرتز دارند، امکان‌پذیر شد. DDR5 از سرعت بالاتری نسبت به DDR4 برخوردار است و قابلیت‌هایی مانند دسترسی همزمان چندکاناله و ظرفیت بیشتر را فراهم می‌کند. البته، توجه داشته باشید که تنها زمانی قادر به استفاده از این حافظه‌ها هستید که پردازنده مرکزی قادر به پشتیبانی از آن‌ها باشد. به بیان دقیق‌تر، پردازنده‌های نسل چهارم زئون اینتل از این حافظه‌ها پشتیبانی می‌کنند (اما همه پردازنده‌های این نسل قادر به پشتیبانی از DDR5 نیستند).
در زمان خرید سرورهای HP، هنگامی که پردازنده‌ای را برای سرور انتخاب می‌کنید باید در خصوص پشتیبانی از حافظه‌های مختلف توسط آن اطمینان حاصل کنید تا بتوانید از حداکثر توان حافظه استفاده کنید. به طور مثال، اگر از پردازنده‌های اقتصادی بازار استفاده کنید و از حافظه‌های با باس بالا استفاده کنید در عمل سرعت باس به میزانی که پردازنده پشتیبانی می‌کند محدود می‌شود.
مصرف برق
مصرف برق پردازنده مرکزی، بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله مدل و نوع پردازنده، تکنولوژی ساخت، تعداد هسته‌ها، فرکانس عملکردی، بار محاسباتی و وضعیت استفاده از پردازنده. پردازنده‌های جدیدتر با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، قدرت محاسباتی بیشتر و مصرف برق کمتری را ارائه می‌دهند. پردازنده‌های با ساختار چند هسته‌ای نیز معمولا مصرف برق کمتری نسبت به پردازنده‌های تک هسته‌ای دارند، زیرا می‌توانند بار محاسباتی را بین هسته‌ها تقسیم کنند و از توان مصرفی بهینه‌تری استفاده کنند.
به طور کلی، مصرف برق پردازنده مرکزی در حالت عادی (وقتی در حالت آماده به کار یا در حال اجرای برنامه‌های سبک هستید) چندان زیاد نیست، اما در شرایط بار محاسباتی بالا مانند بازی‌های سنگین یا برنامه‌های محاسبات علمی، مصرف برق می‌تواند به طور موقت به مقادیر بالاتری برسد. در این موارد، پردازنده ممکن است به طور موقت توان بیشتری مصرف کند تا بتواند به بار محاسباتی بالا رسیدگی کند.
مصرف برق پردازنده مرکزی یکی از عوامل مهم در طراحی پردازنده‌های مخصوص سرورها است و هر دو شرکت اینتل و ای‌ام‌دی تلاش می‌کنند تا پردازنده‌هایی با مصرف برق بهینه را به بازار عرضه کنند. به طور مثال، شرکت اینتل در طراحی نسل سوم و چهارم پردازنده‌های مقیاس‌پذیر زئون اینتل به سراغ هوش مصنوعی و یادگیری ماشین رفته است تا پردازنده بتواند با پیش‌بینی مجموعه دستورالعمل‌هایی که برای انجام محاسبات به آن‌ها نیاز دارد به شکل بهینه‌ای از انرژی استفاده کند. یکی از نکات مهمی که هنگام خرید پردازنده مرکزی برای سرور باید به آن دقت کنید میزان مصرف برق پردازنده است که با واحد وات نشان داده می‌شود. پردازنده‌های کلاس سازمانی و سطح بالا مصرف برق بیشتری نسبت به پردازنده‌های کلاس اقتصادی دارند.
پردازنده‌های اینتل زئون مناسب سرورهای Gen10 Plus و Gen11
پردازنده‌های نسل سوم و چهارم اینتل را باید از محصولات قدرتمند و رده بالای این شرکت توصیف کنیم که برای کاربردهای حرفه‌ای طراحی شده‌اند. سرورهای این نسل‌ها هر یک زیرمجموعه‌ها خاص خود را دارند و به چهار مدل برنزی، طلایی، نقره‌ای و پلاتینیوم تقسیم می‌شوند. هر یک از این مدل‌ها شامل پردازنده‌های مختلفی هستند که هر یک هسته‌های پردازشی، فرکانس کاری و سرعت هسته مخصوص به خود را دارند و برای کاربردهای مختلفی در نظر گرفته شده‌اند. ابتدا اجازه دهید مشخصات فنی پردازنده‌های نسل چهارم زئون اینتل را مورد بررسی قرار دهیم:
پردازنده‌های پلاتینیوم زئون اینتل مثل مدل 8400 از محصولات رده بالای اینتل است که برای مراکز داده ابری و شرکت‌های فعال در حوزه رایانش ابری (رایانش ابری چیست؟ به زبان ساده) طراحی شده‌اند. این پردازنده‌ها توانایی انجام تجزیه و تحلیل پیشرفته را دارند و به همین دلیل برای آموزش مدل‌های هوشمندی که با حجم زیادی از داده‌ها در ارتباط هستند، مناسب هستند. این پردازنده‌ها سطح جدیدی از عملکرد، شتاب‌بخشی و انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری را در اختیار کسب و کارها قرار می‌دهند و تقریبا تمامی سرورهای نسل یازدهم اچ پی توانایی پشتیبانی از آن‌ها را دارند. پردازنده‌های نسل چهارم زئون اینتل در زمینه پیاده‌سازی یک زیرساخت محاسباتی مدرن، پشتیبانی از فناوری‌های جدید، افزایش پهنای باند عملیات ورودی و خروجی و غیره تفاوت‌های قابل توجهی با پردازنده‌های نسل اول و دوم و حتی نسل سوم دارند. از ویژگی‌های سخت‌افزاری پردازنده‌های نسل چهارم به موارد زیر باید اشاره کرد:
پشتیبانی از حداکثر 60 هسته در هر پردازنده مقیاس‌پذیر زئون اینتل. بنابراین اگر از دو پردازنده روی سروری مثل سرور DL380 G11 استفاده کنید به 120 هسته پردازشی دسترسی خواهید اشت.
شتاب‌بخشی در زمینه انجام محاسبات هوشمند توسط فناوری Intel AMX که قادر به استنتاج است و روند آموزش مدل‌های یادگیری عمیق را سریع‌تر می‌کند.
پردازنده‌های نسل چهارم در زمینه قدرت محاسباتی، افزایش بهره‌وری و کاهش مصرف انرژی پیشرفت‌های جالب توجهی داشته‌اند.
همان‌گونه که پیش‌تر اشاره کردیم، اینتل نسل چهارم پردازنده‌های مقیاس‌پذیر زئون را در چهار مدل پلاتینیوم، نقره، طلایی و برنز روانه بازار کرده است که هریک ویژگی‌های سخت‌افزار مخصوص به خود را دارند. در ادامه به معرفی چند مورد از پردازنده‌های نسل چهارم زئون اینتل خواهیم پرداخت:
پردازنده‌های بهینه شده برای تجزیه و تحلیل و مجازی‌سازی
Intel Xeon Platinum 8490H: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 60 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 1.9 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.5 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 112.5 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 350 وات است.
Intel Xeon Platinum 8468H: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 48 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2.1 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.8 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 105 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 330 وات است.
Intel Xeon Platinum 8444H: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 16 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2.9 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 4 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 45 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 270 وات است.
پردازنده‌های مناسب برای 5G و فعالیت‌های مرتبط با شبکه‌ها
8470N: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 52 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 1.7 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.6 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 97.5 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 300 وات است.
6428N: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 32 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.6 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 60 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 205 وات است.
پردازنده‌های بهینه شده برای فعالیت‌های ابری IaaS ،SaaS و چندرسانه‌ای
8468V: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 48 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2.4 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.8 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 97.5 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 330 وات است.
6438M: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 32 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2.2 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.9 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 60 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 205 وات است.
پردازنده‌های بهینه شده در ارتباط با ذخیره‌سازی و زیرساخت‌های فراهمگرا
6454S: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 32 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2.2 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 3.4 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 60 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4800 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 270 وات است.
5416S: پردازنده کلاس سازمانی اینتل مجهز به 16 هسته پردازشی است، فرکانس پایه آن برابر با 2 گیگاهرتز است و در حالت توربو سرعت هسته‌ها به 2.8 گیگاهرتز می‌رسد. این پردازنده مجهز به 30 مگابایت کش است، توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR5 با فرکانس 4400 مگاهرتز را دارد و برق مصرف آن معادل 150 وات است.
اگر یک نسل به عقب بازگردیم با سرورهای نسل دهم پلاس روبرو می‌شویم که به لحاظ مشخصات سخت‌افزاری شباهت زیادی به نسل یازدهم دارند، با این تفاوت که آن‌ها تنها توانایی پشتیبانی از پردازنده‌های نسل سوم زئون اینتل را دارند. در این نسل نیز پردازنده‌ها همانند حالت قبل به چهار مدل برنز، طلایی، نقره‌ای و پلاتینیوم تقسیم می‌شوند که هر یک هسته‌های پردازشی، فرکانس کاری و مصرف برق خاص خود را دارند. همچنین، پردازنده‌های نسل سوم از حافظه‌های DDR4 پشتیبانی می‌کنند، با این‌حال تفاوتی که نسبت به نسل دهم دارند در این است که توانایی پشتیبانی از حافظه‌های DDR4 با باس 3200 مگاهرتز را دارند، اما در ارتباط با پشتیبانی از گذرگاه PCIe از همان استاندارد نسخه چهارم پشتیبانی می‌کنند. سرورهای پلاس مثل مدل DL380 Gen 10 plus توانایی پشتیبانی از دو پردازنده نسل سوم را دارند. از پردازنده‌های قدرتمند نسل سوم زئون اینتل باید به پلاتینیوم 8156، 8158، 8160 اشاره کرد که برای کاربردهای کاملا حرفه‌ای طراحی شده‌اند. از پردازنده‌های سری طلایی باید به 6234، 5218، 6252 اشاره کرد که فرکانس کاری آن‌ها در محدوده 2.1 تا 3.3 گیگاهرتز قرار دارد و برای کاربردهای حرفه‌ای طراحی شده‌اند. پردازنده‌های سری نقره‌ای مدل‌های 4112، 4116، 4114 برای کاربردهای عادی در نظر گرفته شده‌اند و فرکانس کاری آن‌ها در بازه 2.1 تا 2.6 گیگاهرتز قرار دارد. پردازنده‌های سری برنز نیز برای کاردبرهای اقتصادی به بازار عرضه شده‌اند و عمدتا توسط شرکت‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که در نظر ندارند محاسبات خیلی سنگین توسط سرور انجام دهند.
پیشنهاد مطالعه: مقایسه CPUهای اینتل و AMD
پردازنده های AMD مناسب سرورهای Gen 10 Plus و Gen11
ای ام دی در خصوص طراحی پردازنده‌های نسل چهارم AMD EPYC™به این نکته اشاره دارد: «ما به دنبال طراحی پلتفرمی هستیم که پاسخ‌گوی نیازهای تجاری باشد. به طور کلی در زمان طراحی پردازنده‌های سری EPYC 8004 و 9004 به دنبال اهداف زیر بودیم:
- بهبود دستورالعمل‌ها در هر ساعت (IPC)، با افزایش دو رقمی در بین نسل‌ها
- کارایی عالی، با عملکرد بهینه در هر وات مصرفی
- معماری متوازن با پهنای باند و ظرفیت ورودی و خروجی بالاتر متناسب با نیازهای روز دنیای فناوری
- تاخیر کم، با هدف کاهش متوسط تاخیر به لطف حافظه کش و اثربخشی بالاتر
- توان عملیاتی بالا با فعال کردن هوشمندانه تعداد هسته‌های پردازشی بیشتر در زمان انجام محاسبات پیچیده
همان‌گونه که مشاهده می‌کنید، ای‌ام‌دی در طراحی نسل چهارم پردازنده‌های سرور فوق دست به تغییرات مهمی زده است که پردازنده‌ها بتوانند با کمترین میزان مصرف انرژی، قادر به انجام سریع‌تر محاسبات باشند. به طوری که معماری ترکیبی و چند تراشه‌ای نسل جدید به شرکت‌های فعال در حوزه‌های مالی و هوش مصنوعی کمک کند کارهای تجاری را با اتلاف وقت کمتری انجام دهند. بر همین اساس، هسته‌های «Zen 4» و «Zen 4c» با پشتیبانی از یادگیری ماشین و برنامه‌های استنتاج بسیار پیچیده، پیشرفت چشمگیری نسبت به نسل گذشته دریافت کرده‌اند.
معماری سیستم روی تراشه به فروشندگان سرور مثل اچ‌پی کمک کرده است تا محصولات خود متناسب با جدیدترین تحولات روز توسعه دهند و از فناوری‌های نوین به بهترین شکل پشتیبانی کنند. پردازنده‌های AMD EPYC تنها پردازنده‌های سرور x86 با یک مکانیزم امنیتی یکپارچه و تعبیه‌شده هستند که برای کمک به امنیت بیشتر سرورها به بازار عرضه شده‌اند تا شرکت‌هایی که قصد استفاده از سرور در کاربردهایی مثل رایانش ابری یا لبه دارند، مشکلی در این زمینه نداشته باشند.
از پردازنده‌های مطرح و شاخص ای‌ام‌دی که توان محاسباتی بالایی در اختیار سرورها قرار می‌دهند به موارد زیر باید اشاره کرد:
AMD EPYC 7001 NAPLES: این پردازنده مبتنی بر معماری Zen است که 8 تا 32 هسته پردازشی ارائه می‌کند، حداکثر کش L3 آن برابر با 64 مگابایت است، PCIe Lanes آن برابر با 128 Gen 3 است، بر مبنای فناوری 14 نانومتری ساخته شده است، توان مصرفی آن برابر با 120 تا 200 وات است، توانایی پشتیبانی از حداکثر 2 ترابایت حافظه DDR3 با باس 2400 تا 2666 مگاهرتز را دارد.
AMD EPYC 7003 ROME: این پردازنده مبتنی بر معماری Zen2 است که 8 تا 64 هسته پردازشی ارائه می‌کند، حداکثر کش L3 آن برابر با 256 مگابایت است، PCIe Lanes آن برابر با 128 Gen 3 است، بر مبنای فناوری 7 نانومتری ساخته شده است، توان مصرفی آن برابر با 120 تا 280 وات است، توانایی پشتیبانی از حداکثر 4 ترابایت حافظه DDR4 با باس 3200 مگاهرتز را دارد.
AMD EPYC 7002 MILAN: این پردازنده مبتنی بر معماری Zen3 است که 8 تا 64 هسته پردازشی ارائه می‌کند، حداکثر کش L3 آن برابر با 256 مگابایت است، PCIe Lanes آن برابر با 128 Gen 4 است، بر مبنای فناوری 7 نانومتری ساخته شده است، توان مصرفی آن برابر با 155 تا 280 وات است، توانایی پشتیبانی از حداکثر 4 ترابایت حافظه DDR4 با باس 3200 مگاهرتز را دارد.
AMD EPYC 9004/ 8004 SIENA/GEONA: این پردازنده مبتنی بر معماری Zen4 است که 8 تا 128 هسته پردازشی ارائه می‌کند، حداکثر کش L3 مدل 9004 برابر با 384 مگابایت و مدل 8004 برابر با 128 مگابایت است، PCIe Lanes آن برابر با 128 Gen 5 است، بر مبنای فناوری 5 نانومتری ساخته شده است، توان مصرفی آن برابر با 70 تا 400 وات است، توانایی پشتیبانی از حداکثر 6 ترابایت حافظه DDR5 با باس 4800 مگاهرتز را دارد.
بهترین پردازنده ها برای سرور
هنگامی که صحبت از بهترین CPU برای سرور به میان می‌آید، پردازنده باید حداقل ویژگی‌ها را داشته باشند تا بتواند به نیازهای پردازشی پاسخ دهد. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که هنگام خرید CPU برای سرور باید در نظر گرفته شوند به موارد زیر باید اشاره کنیم:
- قدرت محاسباتی: پردازنده باید قدرت محاسباتی بالا و عملکرد بهینه را در برنامه‌ها و بارهای کاری سنگین فراهم کند که برای این منظور باید تعداد هسته‌ها، تعداد رشته‌ها (threads) و فرکانس ساعت (clock speed) بالایی داشته باشد و بر مبنای جدیدترین لیتوگرافی طراحی شده باشد.
- ظرفیت حافظه کش: حافظه کش (Cache) سرعت دسترسی به داده‌ها را افزایش می‌دهد. پردازنده با حافظه کش بزرگتر و ساختار بهینه‌تر قادر است دسترسی به داده‌ها را بهبود بخشد و عملکرد سرور را ارتقا دهد.
- پشتیبانی از مقیاس‌پذیری: پردازنده باید قابلیت مقیاس‌پذیری را داشته باشد، به این معنی که بتواند در سیستم‌های بزرگتر و با تعداد بیشتری پردازنده ترکیب شود و به طور همزمان و هماهنگ کار کند. تقریبا تمام پردازنده‌های سطح سرور هر دو شرکت اینتل و ای ام دی چنین ویژگی را دارند.
- پهنای باند حافظه: پردازنده باید دارای پهنای باند بالا برای انتقال داده‌ها بین حافظه اصلی و پردازنده باشد. این ویژگی اهمیت زیادی در کاربردهایی که نیاز به دسترسی سریع به حجم زیادی از داده‌ها دارند، مانند پایگاه داده‌های بزرگ، دارد. بنابراین باید از حافظه‌هایی با باس بالا پشتیبانی کند.
- امنیت: پردازنده باید دارای ویژگی‌های امنیتی مناسبی باشد تا بتواند از حملات سایبری محافظت کند و داده‌ها و سیستم را امن نگه دارد. این موضوع شامل ویژگی‌هایی مانند پشتیبانی از تکنولوژی‌های رمزنگاری و امضای دیجیتال است.
- مصرف انرژی: سرورها به لحاظ عادی مصرف انرژی زیادی دارند، حال اگر پردازنده‌ها نیز مصرف بالایی داشته باشند، کسب و کار در بلندمدت باید هزینه زیادی را از بابت مصرف انرژی متحمل شود. بنابراین، پردازنده باید به شکل بهینه‌ای از هسته‌های پردازشی استفاده کند تا در حالت ایده‌‌آل مصرف انرژی آن کاهش پیدا کند.
- پشتیبانی از فناوری‌های جدید: پردازنده باید توانایی پشتیبانی از فناوری‌های جدیدی مثل PCIe 5 را داشته باشد که نقش مهمی بر انجام محاسبات و به ویژه خواندن و نوشتن اطلاعات دارند. همچنین، با توجه به این‌که برنامه‌های پیشرفته از هسته‌های پردازشی پردازنده مرکزی و گرافیکی استفاده می‌کنند، پشتیبانی از فناوری جدید کمک می‌کند تا روند انجام کارها با سرعت بیشتری انجام شود.
- پشتیبانی از مجازی‌سازی: تمامی پردازنده‌های امروزی از فناوری‌های مجازی‌سازی پشتیبانی می‌کنند. با این‌حال نحوه پشتیبانی از این فناوری است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
