تفاوت در مقیاسپذیری در مقابل مقیاسسازی برای Storage
مقیاسپذیری و مقیاسسازی هر دو رویکردی برای افزایش ظرفیت ذخیره سازی هستند. برای تصمیم گیری در مورد انتخاب رویکرد مناسب، الزامات کوتاه مدت و بلند مدت را در نظر بگیرید.
سازمانهایی که حجم دادههای فزاینده را مدیریت میکنند باید فضای ذخیرهسازی خود را افزایش دهند.یعنی سازمانها بین معماری مقیاسپذیر در مقابل مقیاسسازی برای ذخیرهسازی تصمیم میگیرند.
هر دو رویکرد ظرفیت زیرساخت ذخیره سازی موجود را افزایش میدهند. برای تصمیمگیری بین افزایش مقیاس در مقابل مقیاس سازی برای ذخیره سازی، عواملی مانند:
- انتظارات رشد دادهها
- بودجه
- اهمیت سیستمها و سخت افزار موجود
را در نظر بگیرید. به طور کلی، سازمانها زمانی که با مشکلات عملکردی مواجه میشوند و نیاز به یک راه حل کوتاه مدت دارند، مقیاس را افزایش میدهند و زمانی که انعطافپذیری مهم باشد، مقیاس را کاهش میدهند.
برای هر رویکرد مزایا، معایب و ملاحظات دیگری وجود دارد:
فهرست محتوا
ذخیره سازی و برنامههای کاربردی را افزایش دهید
سازمانها ممکن است نیاز داشته باشند ظرفیتی را به دستگاههای ذخیرهسازی موجود اضافه کنند. این میتواند به دلیل گسترش سریع یا پیچیدگی یک یا چند برنامه در حال اجرا بر روی یک دستگاه ذخیره سازی باشد. در این شرایط، سازمانها میتوانند ذخیره سازی دستگاه خاص را افزایش دهند. از آنجایی که تجهیزات اولیه تغییر نمیکند، به این امر افزایش مقیاس گفته میشود. فقط ظرفیت ذخیره سازی آن را افزایش می دهد.
در رویکرد افزایش مقیاس، سازمانها به زیرساختهای موجود، دیسکها یا درایوهای بیشتر، اضافه میکنند.
پیشنهاد مطالعه: معرفی انواع زیرساخت IT
اگر حفظ یک دستگاه به جای تقسیم برنامهها و دادههای حیاتی در چندین دستگاه ذخیرهسازی مهم است، از رویکرد افزایش مقیاس برای ذخیرهسازی مقیاس استفاده کنید. این به عنوان مقیاس عمودی نیز شناخته می شود.
مدیریت فناوری اطلاعات ممکن است تعیین کند که یک دستگاه ذخیره سازی موجود به دلیل گسترش برنامههای کلیدی که از مؤلفه ذخیره سازی استفاده میکنند، باید ظرفیت خود را افزایش دهد. سپس سازمانها میتوانند سرورهای اضافی را پیکربندی کرده و آنها را به سیستم اصلی پیوند دهند.
مزایا و معایب افزایش مقیاس در ذخیره سازی
Scale-up Storage راه سادهای برای افزایش ظرفیت ذخیره سازی برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت است، اما در دراز مدت انعطاف پذیر نیست، بنابراین این مزایا و معایب را در نظر بگیرید.
در زیر برخی از مزایای رویکرد افزایش مقیاس برای ذخیره سازی آورده شده است:
- از آنجایی که سخت افزار اصلی یک دستگاه واحد است، مدیریت ذخیره سازی ساده شده است.
- هزینههای کمتری در ارتباط با صدور مجوز و تجهیزات اضافی مانند شبکه وجود دارد.
- سازمانها نیازی به تغییر معماری سیستم ندارند.
- هنگام استفاده از سیستمهای ذخیرهسازی مبتنی بر ابر، افزایش مقیاس آن آسان است.
- یک استراتژی افزایش مقیاس میتواند عملکرد منابع ذخیره سازی موجود را افزایش دهد.
قیمت استوریج اچ پی در نتسا با گارانتی معتبر
افزایش مقیاس معایبی نیز دارد، از جمله موارد زیر:
- افزایش مقیاس ذخیره سازی میتواند استفاده از فناوریهای ذخیره سازی جدیدتر را دشوار کند زیرا سازمان دستگاههای جدید را ادغام نمیکند.
- رویکرد افزایش مقیاس معمولاً یک راه حل کوتاه مدت تا میان مدت است و همیشه برای نیازهای بلندمدت خوب نیست.
- گزینههای ارتقاء ممکن است توسط شرکت فروشنده سیستم محدود شود.
- ذخیره سازی و برنامههای کاربردی را کاهش دهند.
برای ارتقای بلندمدت، مدیریت ممکن است تشخیص دهد که به فضای ذخیرهسازی بیشتری نیاز دارد و نیازهای منحصربهفرد به دستگاههای ذخیرهسازی تخصصی، مانند SSD (بررسی درایوهای SSD) و هارد دیسکهای اضافی (آشنایی با هاردهای سرور HPE)وجود دارد. در عمل، ممکن است لازم باشد که رکهای تجهیزات بیشتری نزدیک به تجهیزات ذخیره سازی اصلی اضافه شود. در چنین شرایطی، تقویت فضای ذخیرهسازی با پیکربندی انواع دستگاههایی که از این الزامات پشتیبانی میکنند، منطقیتر است. این به عنوان کوچک شدن نسبت به تجهیزات ذخیره سازی اولیه یا آنچه که به عنوان مقیاس افقی نیز شناخته میشود، نامیده میشود.
سیستمهای فایل توزیعشده میتوانند بخش مهمی از یک آرایش مقیاسپذیر باشند، زیرا از چندین دستگاه در یک محیط ذخیرهسازی منسجم استفاده میکنند.
مزایا و معایب مقیاس سازی برای ذخیره سازی
مقیاس سازی برای ذخیرهسازی، انعطافپذیری طولانیمدت را ارائه میدهد، اما ممکن است در کوتاه مدت مناسب نباشد. این مورد را همراه با سایر مزایا و معایب قبل از کاهش حجم ذخیره سازی در نظر بگیرید.
از مزایای مقیاس سازی برای ذخیره سازی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- Scale-out Storage از بهبود نظارت بر ذخیره سازی و همچنین شناسایی خطا و تحمل سود می برد.
- سازمانها میتوانند فناوریهای ذخیره سازی و سرور جدیدتری را پیاده سازی کنند.
- منابع ذخیره سازی را میتوان تقریباً در هر مکانی قرار داد.
- یک رویکرد مقیاسپذیر برای نیازهای بلندمدت خوب است.
معایب مقیاس سازی ذخیرهسازی میتواند شامل موانع زیر باشد:
- مدیریت ذخیره سازی به دلیل انواع دستگاهها و الزامات میتواند پیچیده باشد.
- هزینهها میتواند برای قفسههای تجهیزات بیشتر، قدرت، فضای فیزیکی، شبکه و امنیت فیزیکی بیشتر باشد.
- همچنین میتواند استفاده از سیستمهای HVAC را افزایش دهد.
افزایش مقیاس یا مقیاس سازی؟
در حالی که هر دو استراتژی راههای موثری برای افزایش فضای ذخیرهسازی هستند، هر رویکرد ممکن است در موارد خاص مناسبتر باشد. برای سناریوهای زیر رویکرد افزایش مقیاس را انتخاب کنید:
هنگامی که حجم فایلها یا پایگاههای داده افزایش مییابد و باید از تقسیم کردن فایلهای بزرگ به قطعات کوچکتر اجتناب شود.
زمانی که نیاز به ظرفیت ذخیره سازی طولانی مدت حداقل است. زمانی که نیازهای ذخیره سازی موجود سازمان نسبتاً کوچک باشد. زمانی که سازمان میخواهد به فضای ذخیره سازی موجود اضافه کند اما ذخیره ساز جدیدی اضافه نمیکند؟
و زمانی که فعالیت های تولیدی موجود در حال افزایش است؟
از سوی دیگر، کوچکسازی در موارد زیر مناسبتر است:
زمانی که سازمانها به عملکرد و ظرفیت اضافی نیاز دارند و افزایش مقیاس امکانپذیر نیست.
هنگامی که الزامات ذخیره سازی دادههای پشتیبان قابل توجه و در حال رشد است.
و زمانی که رشد میانمدت تا بلندمدت دادهها و نیازهای ذخیرهسازی قابل توجه است و گرههای توزیعشده متعدد باید بارهای کاری متعدد را مدیریت کنند.
هماهنگی با رهبران کسبوکار در مورد الزامات کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت آنها برای اتخاذ یک رویکرد ضروری است؟